niedziela, 1 stycznia 2017

Odezwa

Czytam w kolejnych miejscach, że poezja dźwiękowa w Polsce nie istnieje, że nie jest rozwinięta, że to coś, czym się ludzie nie interesują. Takie stwierdzenia są moim zdaniem krzywdzące. Od około trzydziestu lat uprawiam poezję dźwiękową, wydaję tomiki z wierszami dźwiękowymi, nagrywam, od czasu do czasu występuję. Odbiorcy też są, niektóre dzieła się podobają, w każdym razie jakieś życie poezji dźwiękowej u nas może jednak istnieje.

Poza tym, jeśli kolejna osoba wypowiadająca się w temacie zdaje się smucić niewielkim zainteresowaniem poezją dźwiękową, to może warto zmienić ten stan rzeczy? Wystarczy otworzyć się na poezję dźwiękową, wsłuchać się w świat, w otoczenie, w twórczość. Czyli warto zmienić nastawienie odbiorców - słuchaczy/czytelników, krytyków. Przede wszystkim zacznijmy od samych siebie - słuchajmy, twórzmy, recenzujmy, promujmy. Ale także, twórzmy środowisko - wymieniajmy się informacjami, wydawajmy płyty, organizujmy wydarzenia, i w ogóle wspierajmy pozytywne zjawiska związane z poezją dźwiękową!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz