W czasach, kiedy w operze nie czytało się broszurki z opisem akcji (ani też widz nie znał prezentowanej na scenie historii), podobno ludzie serio słuchali recytatywów i z nich właśnie dowiadywali się, co się dzieje. Ten specyficzny sposób prezentowania tekstu jak zwykle przywołujemy tu jako inspirację dla poezji dźwiękowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz